Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Δάσκαλοι, μαθητές & χορηγοί στις ΗΠΑ..Τι μας περιμένει: Οταν λείπει η γάτα (το κράτος) χορεύουν τα ποντίκια (χορηγοί)…


Το «παράδειγμα» των ΗΠΑ

Στις ΗΠΑ η εκπαίδευση υπάγεται στην αυτοδιοίκηση κάθε πολιτείας, όπου διαμορφώνονται διαφορετικά προγράμματα σπουδών, τα οποία και χρηματοδοτούνται απ’ τις επιχειρήσεις. Τα αποτελέσματα είναι η έντονη ταξική διαφοροποίηση και το το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης για τους μαθητές από φτωχές περιοχές.
Σε παλιότερο κείμενο του υπουργείου Παιδείας των ΗΠΑ με τίτλο «Στρατηγικό πλάνο για τα δημοσιονομικά έτη 2007-2012» αποτυπώνονται πλήρως τα αποτελέσματα του διαφοροποιημένου σχολείου και αποκαλύπτονται οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση: Μόλις το 65,8% διαθέτει επάρκεια στην ανάγνωση και χρήση της γλώσσας, ενώ το ποσοστό μειώνεται στους «μαθητές με χαμηλό εισόδημα» και φτάνει το 52,6%. Αντίστοιχα, το 63,4% του συνόλου των μαθητών διαθέτει επάρκεια στα μαθηματικά, ενώ και εδώ το ποσοστό μειώνεται για τους μαθητές από φτωχές οικογένειες (50,7%). Επιπλέον, το 30% του συνόλου των μαθητών της Α’ Λυκείου δεν ολοκληρώνουν τη φοίτηση στο Λύκειο. Για τα παιδιά που ανήκουν σε μειονότητες το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει το 50%.
Στις ΗΠΑ υπάρχουν σχολεία πλουσίων και φτωχών. Η εκπαίδευση χρηματοδοτείται απ’ την «τοπική κοινωνία» και αυτό φαίνεται στα έξοδα ανά μαθητή. Η ταξική διάσταση της εκπαίδευσης αντανακλάται και στους εκπαιδευτικούς. Στο Γυμνάσιο, το 11% των εκπαιδευτικών δεν έχει ούτε πτυχίο μπάτσελορ, ενώ το ποσοστό αυτό στις φτωχές περιοχές αυξάνεται στο 16%. Τα ποσοστά στα Δημοτικά είναι 7% και 10%, αντίστοιχα. Επιπλέον, οι καθηγητές «αξιολογούνται», σύμφωνα με τους στόχους που έχουν οριστεί, διαφορετικά έχουν ποινές ή απολύονται: Πρόσφατο είναι το παράδειγμα από ένα σχολείο στο Ρόουντ Αϊλαντ των ΗΠΑ όπου 74 καθηγητές τιμωρήθηκαν με απόλυση (!) για τις κακές επιδόσεις των μαθητών! Μάλιστα, ο υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν υπέρ της απόφασης, υποστηρίζοντας ότι τα μέλη της σχολικής επιτροπής πήραν τη σωστή απόφαση για τα παιδιά.


Την ίδια ώρα που η εκπαίδευση στις ΗΠΑ έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να κάνουν …πάρτι στα σχολεία: Αναφέρουμε μόνο τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα:
  • Πολυεθνική τροφίμων απαιτεί από τα επιχορηγούμενα Δημοτικά οι πράξεις μαθηματικών να διδάσκονται προσθαφαιρώντας πατατάκια, ενώ στα Λύκεια αξιώνει οι μαθητές να φορούν μπλούζες και καπέλα με το σήμα της!
  • Η ημέρα της «Coca-cola» είναι μέρα συμμετοχής των σχολείων σε εθνικό διαγωνισμό. Μάλιστα, τα σχολεία που έχουν τις καλύτερες ιδέες για τα εκπτωτικά κουπόνια αγοράς του αναψυκτικού, κερδίζουν επιχορήγηση 10.000 δολάρια. Οι όροι «συνεργασίας» με τα σχολεία φτάνουν συχνά και στον παραλογισμό. Χαρακτηριστική η περίπτωση σχολείου που συνεργάζεται με την «Coca-cola», όπου αποβλήθηκε μαθητής επειδή φορούσε μπλούζα ανταγωνιστικής εταιρείας!
  • Η χρησιμοποίηση των σχολικών χώρων (ταράτσες, τοίχοι, πίνακες ανακοινώσεων) για διαφημίσεις χορηγών έχει αυξηθεί την τελευταία διετία κατά 540%.
«Κανένα παιδί πίσω»…
Το υπουργείο Παιδείας της χώρας μας έχει ξεκινήσει να προωθεί τη λογική των «καινοτόμων» σχολείων και «καινοτόμων» εκπαιδευτικών που «ξεχωρίζουν». Η προέκταση αυτής αντίληψης είναι το πρόγραμμα «Κανένα Παιδί Πίσω» που εφαρμόστηκε το 2001 στις ΗΠΑ απ’ την κυβέρνηση Μπους, με την υποστήριξη Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών μελών του Κογκρέσου. Στόχος και αυτού του προγράμματος ήταν, υποτίθεται, η δημιουργία προϋποθέσεων για ίσες ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές.
Με το πρόγραμμα εξαρτήθηκε η σχολική απόδοση και η χρηματοδότηση σχολείων και εκπαιδευτικών απ’ τις επιδόσεις των μαθητών σε διαγωνισμούς, στα μαθήματα της γλώσσας και των μαθηματικών. Οι διαγωνισμοί επιβλήθηκαν από την Τρίτη Δημοτικού έως την Τρίτη Λυκείου, χωρίζοντας τα σχολεία σε λίστες «καλών» και «κακών», με κυρώσεις ή επιβραβεύσεις. Μεταξύ των κυρώσεων ήταν η μείωση κατά 50% της κρατικής και πολιτειακής χρηματοδότησης μετά από δύο χρόνια αποτυχίας, η αντικατάσταση των δασκάλων μετά από τέσσερα χρόνια κακών επιδόσεων στους διαγωνισμούς και το κλείσιμο των σχολείων μετά από πέντε χρόνια αρνητικών μαθητικών αποδόσεων!
Συνέπεια του προγράμματος ήταν η αύξηση του αποκλεισμού των μη προνομιούχων μαθητών, οι οποίοι παραμελούνταν απ’ τους εκπαιδευτικούς, που νοιάζονταν για τους αποδοτικότερους μαθητές στους διαγωνισμούς. Μάλιστα, οι μαθητές που δεν είχαν καλά αποτελέσματα ήταν τα «μαύρα πρόβατα» στα σχολεία, αφού η συμμετοχή τους στις γραπτές εξετάσεις επιδείνωνε την εικόνα του σχολείου προς τα έξω και άρα μείωνε τις αποδοχές των εκπαιδευτικών! Σε ορισμένα σχολεία οι διευθυντές έφτασαν στο σημείο να μη δέχονται εγγραφή μαθητών με χαμηλούς βαθμούς, ενώ σε άλλες περιπτώσεις εξαναγκάζονταν στη συμμετοχή σε «ειδικά προγράμματα» χαμηλών απαιτήσεων! Ολέθρια ήταν τα αποτελέσματα και στο περιεχόμενο του σχολείου, αφού περιθωριοποιήθηκαν τα μαθήματα που δε συμπεριλαμβάνονταν στις γραπτές εξετάσεις αξιολόγησης των μαθητών.


Και σε ότι αφορά τους..."προνομιούχους" ωρομίσθιους (γιατί ακούγονται κι αυτά), άκουσα ότι οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί πληρώνονται με 7 ευρώ την ώρα !  Δ ε ν   τ ο   π ι σ τ ε ύ ω ….
Δηλαδή αν ένας ωρομίσθιος έχει 10 ώρες τη βδομάδα αμείβεται με 7Χ10=70 ευρώ . Και αυτό σημαίνει 4Χ70= 280 ευρώ, που μεταφράζεται σε  300 ευρώ περίπου το μήνα αν διδάξει όλες τις ώρες;   Α π ί σ τ ε υ τ ο…
  Οι κακές γλώσσες λένε ότι  πληρώνονται περίπου ένα χρόνο μετά! Λογικό φαίνεται ένα τόσο υπέρογκο ποσό να αδυνατεί το κράτος να το πληρώσει έγκαιρα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου