Την Κυριακή θα γίνει ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς και η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη για να πούμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στο μνημόνιο, στο ΔΝΤ, στην Τρόικα και στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ..
Είναι επικίνδυνοι για τη χώρα και το λαό και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ
Ας κάνουμε όμως πρώτα μια ιστορική αναδρομή για το τι σημαίνει..
Εργατική Πρωτομαγιά
Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
Πριν από περισσότερα από 100 χρόνια, το 1886, η εργατική τάξη στις ΗΠΑ έδωσε μια από τις πιο σκληρές μάχες για την καθιέρωση του 8ωρου. Η μεγάλη απεργία των εργατών του Σικάγο την Πρωτομαγιά του 1886 είχε τραγική κατάληξη με θύματα και τιμωρία των υποκινητών της εξέγερσης.
Σε ανάμνηση αυτής της εξέγερσης, καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά σαν παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, ύστερα από απόφαση που πήρε η ιδρυτική συνέλευση της Δεύτερης Διεθνούς στο Παρίσι (που πραγματοποιήθηκε στις 14/7/1889 και στην οποία μετείχαν 391 αντιπρόσωποι συνδικάτων από 20 χώρες).
Από τη στιγμή που η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε σα μέρα διεθνούς διαμαρτυρίας της εργατικής τάξης, συνδέθηκε με τους εργατικούς αγώνες και επιβλήθηκε – μέσα από νίκες και ήττες – σαν εκδήλωση της αλληλεγγύης και της ενότητας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
Η Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1893 (την Κυριακή 2 Μαίου 1893) στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Διοργανωτής της ήταν ο Σταύρος Καλλέργης.
Τα αιτήματα της συγκέντρωσης, που διατυπώθηκαν στο ψήφισμα, ήταν τα εξής :
1. Την Κυριακήν καθ΄όλην την ημέραν να κλείουν τα καταστήματα.
2. Να περιορισθή η εργασία των εργατών εις οκτώ ώρας από δώδεκα και πλέον που εργάζονται.
3. Οι εν ενεργεία παθόντες εργάται να συντρέχωνται υπο του κράτους και των συναδέλφων των.
Ύστερα από την επιτυχία της πρώτης εργατικής πρωτομαγιάς του 1893 και τον ενθουσιασμό που δημιούργησε πάρθηκε απόφαση να γιορτασθεί η εργατική Πρωτομαγιά του 1894 ενωτικά από όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της εποχής. Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν οι Πλ.. Δρακούλης, Στ. Καλλέργης, Ευαγ. Μαρκαντωνάτος και Δ. Γραμματικός.
Τα αιτήματα της συγκέντρωσης, που διατυπώθηκαν στο ψήφισμα, ήταν τα εξής :
1. «Την Κυριακήν να κλείωνται τα καταστήματα καθ’ όλην την ημέραν και οι εργάται ν΄αναπαύωνται.
2. Οι εργάται να εργάζωνται επί 8 ώρας την ημέραν και ν΄ απαγορευθή η εργασία εις τους ανηλίκους.
3. Να απονέμεται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς συντήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.
Χρειάστηκε να περάσουν 17 ολόκληρα χρόνια, ως το 1911 που γιορτάστηκε και πάλι η εργατική Πρωτομαγιά. Σ΄ όλο αυτό το διάστημα ξέσπασαν μεγάλες απεργίες σε όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας και πολλούς κλάδους.
Στο διάστημα αυτό ξέσπασαν μεγάλες απεργίες σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας και σε πολλούς κλάδους. Πολλά επίσης Σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις δημιουργήθηκαν, όπως το Ε.Κ. Βόλου το 1908, η Φεντερασιόν το 1909 και το Ε.Κ.Αθήνας το 1910.
Στα 1911 η Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης αναλαμβάνει τη διοργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς στη Θεσσαλονίκη. Οι αστυνομικές δυνάμεις επεμβαίνουν και συλλαμβάνουν τους πρωτεργάτες, ανάμεσα σ΄αυτούς τον Μπεναρόγια, που εξορίζεται στη Σερβία.
Το 1911 αποφασίστηκε να ξαναγιορτασθεί η Πρωτομαγιά με πρωτοβουλία του Ν.Γιαννιού στο Μέτς, με κεντρικό σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνο".
Την επόμενη χρονιά (1912) γιορτάστηκε και πάλι στο Μετς, η Αστυνομία οδήγησε τους Γιαννιό, Αποστολίδη και Παπαγιάννη στα γραφεια της γιατί «δεν είχαν άδειαν», όπου τελικά αφέθησαν ελεύθεροι.
Από το 1912 έχουμε και πάλι μακρόχρονη διακοπή του εορτασμού της Πρωτομαγιάς που θα ξαναγίνει το 1919.
Στο μεσοδιάστημα αυτό, ψηφίστηκε ο Ν.281/1914 «περί Σωματείων» με τον οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και τα σωματεία αρχίζουν να αποκτούν καθαρά εργατικό χαρακτήρα. Έχει επίσης ιδρυθεί η ΓΣΕΕ (1918) καθώς και αρκετά Εργατικά Κέντρα. Ο εορτασμός του 1919 απετέλεσε και την αφορμή για μια κρίση στη ΓΣΕΕ που οδήγησε σε διάσπαση. Τελικά γιορτάστηκε σε 12 πόλεις πανελλαδικά.
...
Πιο επίκαιρος από ποτέ ο εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς φέτος...Ένας χρόνος σχεδόν πέρασε από το μνημόνιο και όλοι θυμόμαστε τη μεγάλη διαδήλωση της 5ης Μάη όπως επίσης και τα κινήματα που ξεσπούν από τότε σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη για κάθε ζήτημα (Δεν Πληρώνω. Κερατέα...).
Ωστόσο, πιο εμφανής από πότε είναι τον τελευταίο χρόνο και η απουσία της επίσημης συνδικαλιστικής ηγεσίας ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ σε όλες τις διεκδικήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων..Έχουν κρατήσει την πιο κυνική στάση των τελευταίων ετών οι γνωστοί βολεμένοι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές μας. Σε όλες τις μεγάλες διαδηλώσεις από πέρυσι με την έναρξη της επιβολής του μνημονίου, ήταν άφαντοι ή ερχόντουσαν να δώσουν το τυπικό παρόν και να μας "χαιρετήσουν"..
Αυτό όμως, όσο λυπηρό κι αν είναι δεν πτοεί κανέναν αγωνιζόμενο πολίτη που βλέπει τη ζωή του να καταστρέφεται και ξέρει σήμερα πιο πολύ από ποτέ ότι ΚΑΝΕΙΣ δε θα αποφασίσει καλύτερα από αυτόν για αυτόν...Τα κινήματα πόλης, οι επιτροπές κατοίκων και οι ανοιχτές συνελεύσεις που ξεπηδούν καθημερινά σε όλο και περισσότερες γειτονιές δίνουν φωνή στον αγωνιζόμενο λαό..
Αυτήν την Πρωτομαγιά κατεβαίνουμε όλοι στους δρόμους...
Γιατί ένας στους 4 είναι άνεργος
Γιατί κλείνουν τα σχολεία και καταστρέφεται η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία
Γιατί κλείνουν τα νοσοκομεία και ξεφτιλίζεται η Δημόσια Περίθαλψη
Γιατί γινόμαστε έρμαια της εργοδοτικής αυθαιρεσίας
Γιατι πρέπει να απαντήσουμε στη μεγαλύτερη επίθεση των τελευταίων δεκαετιών στα δικαιώματά μας, στις ζωές μας, στα παιδιά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου