Κείμενο διαλόγου για τον απολογισμό του διημέρου 28 - 29 Ιουνίου

Συμβολή στο διάλογο για τον απολογισμό του διημέρου 28-29 Ιουνίου

Αυτό το σημείωμα είναι αποτέλεσμα συλλογικών συζητήσεων της ομάδας εργασίας που δούλεψε για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο. Σκοπό έχει να αποτελέσει τη βάση για να ανοίξει η συζήτηση στους κόλπους του κινήματος μας,

Τι καταφέραμε

1.Αποδείξαμε έμπρακτα ότι ο λαός μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι, και ότι το πολιτικό σύστημα είναι πλήρως απονομιμοποιημένο. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η πτώση μιας κυβέρνησης από τη δράση του “πεζοδρομίου” έγινε πραγματικό ενδεχόμενο.
2.Χάρη στον ειρηνικό, πλουραλιστικό, ακηδεμόνευτο και ακομμάτιστο χαρακτήρα του κινήματος μας, το Σύνταγμα έγινε υπόθεση όλων, και όχι κάποιων λίγων «πρωτοπόρων».
3.Το τεράστιο πείραμα άμεσης δημοκρατίας της πλατείας Συντάγματος, η μαζική αυτοοργάνωση, η αλληλεγγύη, και η πολύ μεγάλη εθελοντική προσφορά έθεσαν επί τάπητος την ανάγκη για ένα καινούργιο τρόπο άσκησης πολιτικής.
4.Με τις πολύ μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις της Κυριακής 5ης,, 15ης και 28ης-29ης Ιουνίου το κίνημα έκανε σαφές ότι κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη δύναμη του.
5.Η μαχητικότητα χιλιάδων διαδηλωτών και η επιμονή τους να μείνουν στην πλατεία και τους δρόμους παρά το χημικό πόλεμο της αστυνομίας, έβαλε φραγμό στο κυβερνητικό σχέδιο για την καταστολή του κινήματος.
6.Η μεγάλη οργανωτική προετοιμασία που καταβάλαμε (σχεδιασμός μπλόκων, μαζική προμήθεια προστατευτικών από τα χημικά, επίπονες συνεννοήσεις με τα απεργιακά σωματεία) βοήθησε την κινητοποίηση και αποτέλεσε πολύτιμη εμπειρία για όλους.

Πού δεν τα πήγαμε καλά

1.Παρά το ότι η κινητοποίηση ήταν πολύ μεγάλη, δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε για να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο. Στην κουβέντα που κάναμε σαν πιθανές αιτίες αναφέρθηκαν: Οι χειρισμοί της κυβέρνησης και ο ανασχηματισμός που λειτούργησαν αποπροσανατολιστικά, η εναπομείνασα ισχύς του ψευτοδιλήμματος "Μεσοπρόθεσμο ή χρεωκοπία", η προσπάθεια τρομοκράτησης του κόσμου μέσω της καταστολής και του «μπάχαλου», η αίσθηση σε πολλούς ότι δεν υπάρχει ρεαλιστική εναλλακτική, το έλλειμμα ενημέρωσης του κόσμου σε συνδυασμό με την μη ικανοποιητική εκστρατεία μας, το ότι η κοινωνία δεν έχει ακόμα φτάσει σε εκείνο το σημείο απόγνωσης και αποφασιστικότητας ώστε η αγανάκτηση να μετατραπεί σε ανοιχτή λαϊκή εξέγερση.
2.Ο σχεδιασμός μας είχε προϋποθέσει μια πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή του κόσμου, με αποτέλεσμα η εφαρμογή του να έχει πολλά κενά και αστοχίες. Στην πράξη αποδείχτηκε ότι το «48ωρο στους δρόμους» υπερέβαινε τις πραγματικές δυνατότητες του κινήματος.
3.Το όλο εγχείρημα του διημέρου απαιτούσε πολύ περισσότερη δουλειά από αυτήν που τελικά έγινε. Δεν μπορέσαμε να ξεπεράσουμε πλήρως τις λογικές της ανάθεσης και των συζητήσεων χωρίς πρακτικό αντίκρισμα (μιλάγαμε, ψηφίζαμε και αποφασίζαμε περισσότερο απ’ ό,τι πράτταμε).

Ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν

1.Ένα από τα βασικά θέματα που απασχόλησαν την ομάδα μας (αλλά και το κίνημα γενικά) ήταν το τρίπτυχο βία-περιφρούρηση-αυτοάμυνα. Στην κουβέντα της ομάδας τέθηκαν πολλές απόψεις που ξεκίναγαν από την «ανάγκη πιο αποφασιστικής περιφρούρησης» και έφταναν στην «ανάγκη πιο δυναμικής αντιπαράθεσης στις επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής. Λόγω της προφανούς κρισιμότητας του ζητήματος, καθώς και της ευρείας γκάμας των απόψεων που κατατίθενται, προτείνουμε τη δημιουργία την επόμενη περίοδο μιας ειδικής θεματικής ομάδας που θα κουβεντιάσει διεξοδικά το θέμα.
2. Το δεύτερο ζήτημα που πρέπει να συζητηθεί εκτενώς είναι το πώς θα καταφέρει η πλατεία να διατηρήσει τη μαζικότητα της μέσα στο καλοκαίρι. Πώς θα αντιμετωπίσουμε το νόμο Διαμαντοπούλου; Πώς θα μπορέσουμε να συνδεθούμε με επιμέρους δράσεις και αγώνες ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο;
3.Η τρίτη ιδέα που μας απασχόλησε ήταν το ενδεχόμενο διοργάνωσης μιας πολύ μεγάλης κινητοποίησης στις 3 Σεπτέμβρη. Η κινητοποίηση αυτή θα μπορούσε να συνδυαστεί με την παρουσίαση ενός προσχεδίου των βασικών αρχών μιας αμεσοδημοκρατικής συντακτικής διαδικασίας.

Στις 28-29 Ιούνη δώσαμε μια μεγάλη μάχη. Ο πόλεμος όμως συνεχίζεται και θα διαρκέσει πολύ. Θα δώσουμε πολλές μάχες ακόμα. Ας οπλιστούμε με επιμονή και υπομονή. Έχουμε τη δύναμη να νικήσουμε!

Η ομάδα εργασίας για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο